docent-onderwijsinnovator aan St Joost | vrijwilliger bij St. Weeshuisjes en dichter
Wat een bijzondere stad. Dat dacht Renske (1975) toen ze in 2001 in ’s-Hertogenbosch kwam wonen. Het is de stad waar ze wel werd geboren, maar niet opgroeide. ” Hier voelde ik meteen dat je overal welkom bent als je zelf ook echt geïnteresseerd bent in wie je voor je hebt. Dat gevoel kent elke Oeteldonker tijdens die drie fantastische dagen, maar het is meer: de mensen in deze stad ademen dat. “
Als docent weet je dat de basis om met mensen tot leren, tot nieuwe dingen komen, ligt in werkelijk vertrouwen te hebben in elkaar en dat met elkaar in gesprek gaan daartoe de sleutel is. Toen Renske voor het eerst met de Bossche Groenen in aanraking kwam, was het precies dat, dat haar enthousiast maakte. “Doordat er echt geluisterd werd naar mijn zorg, zag ik beter wat ik zelf kon doen en zag ik mij daarin gesteund in de Bossche politiek.”
“Ik geloof erin dat we altijd de menselijke maat voor ogen moeten houden, dat zie ik in het werk van de Bossche Groenen. Ook mijn vrijwilligerswerk als voorzitter van St. Weeshuisjes, waarvan veel mensen de Campingkoffietent wel kennen, is daar een voorbeeld van. Niet alles hoeft voor altijd te blijven, niet alles hoeft vastgelegd op papier: vertrouwen in elkaar en in gesprek gaan brengt zoveel mooie initiatieven voort.”
“Ik zie de stad vanuit zoveel perspectieven: als moeder van vier kinderen, als roeier, natuurliefhebber, als docent aan de kunstacademie, als vrijwilliger, als bewoner in een wijk die ook de rafelranden van onze samenleving toont, maar vooral als deelnemer, omdat ik in deze stad echt zie dat je met elkaar een verschil kunt maken als je dat wilt.”